Крэмона
| Крэмона | |||
| |||
| |||
| Дата заснаваньня: | 400 да н. э. | ||
| Краіна: | Італія | ||
| Плошча: |
| ||
| Насельніцтва: |
| ||
| Тэлефонны код: | 0372 | ||
| Паштовы індэкс: | 26100 | ||
| Нумарны знак: | CR | ||
| Геаграфічныя каардынаты: | 45°8′0″ пн. ш. 10°1′29″ у. д. / 45.13333° пн. ш. 10.02472° у. д.Каардынаты: 45°8′0″ пн. ш. 10°1′29″ у. д. / 45.13333° пн. ш. 10.02472° у. д. | ||
Крэмона на мапе Італіі   Крэмона | |||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||
| https://www.comune.cremona.it | |||
Крэмона (па-італьянску: Cremona) — горад у Італіі, які месьціцца ў рэгіёне Лямбардыя. Гэта таксама адміністрацыйны цэнтар аднайменнай правінцыі. Крэмона асабліва вядомая сваёй музычнай гісторыяй і традыцыямі, тут працавалі такія вядомых скрыпічныя майстры, як то Джузэпэ Гварнэры, Антоніё Страдывары, Франчэска Руджэры, Вінчэнца Руджэры і некалькі прадстаўнікоў роду Амаці[3].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крэмона ўпершыню згадваецца як паселішча цэнаманаў, то бок кельцкага племяні, якое прыбыло ў даліну По каля 400 году да н. э. У 218 годзе да н. э. рымляне заснавалі на месцы сучаснага гораду калёнію, якая поруч з суседняй Плацэнцыяй (сучасная П’ячэнца) сталі галоўнымі базамі дзеля пранікненьня ў рэгіён будучай Цызальпійскай Галіі. Праз важнае гандлёвае значэньне места было злучанае дарогай з Брыксіяй (сучасная Брэшыя).
Крэмона хутка ператварылася ў адзін з найбуйнейшых гарадоў паўночнай Італіі, бо знаходзілася на галоўнай дарозе, якая злучала Геную з Аквілеяй. Места падтрымлівала Юліюса Цэзара і карысталася прыязнасьцю зь ягонага боку, але пазьней горад падтрымаў Марка Юніюса Брута і Сэнат у іхным канфлікце з Актавіянам Аўгустам, які, перамогшы, у 40 годзе да н. э. канфіскаваў землі і надаў іх сваім людзям. Знакаміты паэт Вэргіліюс, які навучаўся ў Крэмоне, мусіў быў пазбавіцца сваёй радавой гаспадаркі, але потым вярнуў яе ў свае рукі.
Росквіт гораду працягваўся да 69 году, калі ён быў разрабаваны і разбураны ў другой бітве пры Бэдрыякуму войскамі Вэспасіяна, якія былі ачоленыя Маркам Антоніюсам Прымам. Не зважаючы на тое, што Крэмона была хутка адбудаваная, але ейная значнасьць была згубленая. Па ўварваньні лянгабардаў у Італію ў другой палове VI стагодзьдзя, Крэмона заставалася пад бізантыйскім кіраваньнем у складзе Равэнскага экзархату. У 603 годзе горад быў захоплены лянгабардзкім каралём Агілюльфам і зноў разбураны. Ягоная тэрыторыя была падзелена паміж двума герцагствамі Брэшыя і Бэргама. У 615 годзе каралева Тэадэлінда адбудавала Крэмону і прызначыла сюды біскупа. Кантроль над горадам усё больш пераходзіў да біскупа, які стаў васалам Сьвятой Рымскай імпэрыі па заваяваньні Італіі Карлам Вялікім. Паводле наяўных зьвестак, Крэмона ў 1903 годзе ўжо кіравалася камунай.
Горад прысягнуў Фрыдрыху Барбаросу, калі ён уварваўся ў Італію. Дзякуючы ляяльнасьці імпэратара ў 1154 годзе Крэмона пачала біць уласныя манэты. У 1162 годзе імпэрскія і крэмонскія войскі напалі на Мілян і зьнішчылі яго. Аднак у 1167 годзе горад перайшоў на іншы бок, далучыўшыся да Лямбардзкай лігі. Надалей места варагавала з суседзямі, часта ваюючы зь імі. У канцы XIII стагодзьдзя ўладу ў горадзе трымаў род Кавалькабаў. За іхным часам было створана або адрамантавана шмат будынкаў, у тым ліку званіца Тараца, раманская царква Сьвятога Францыска, трансэпты катэдры і Лёджыя дэі Міліці. Пасьля места трапіла пад уладу сям’і Вісконці. У гэты час Крэмона стала часткай Мілянскага герцагства. За Вісконці, а потым за Сфорцамі Крэмона зьведала культурнае і рэлігійнае разьвіцьцё. З 1499 па 1509 гады места было пад уладай Вэнэцыі, аднак пасьля перамогі Італьянскай лігі ў бітве пры Аньядэльлё, Крэмона вярнулася пад уладу Міляну.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011 — ISTAT.
- ^ https://demo.istat.it/?l=it
- ^ Yin, Steph (20.12.2016). «Science behind Stradiveri violins». The New York Times.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Афіцыйны сайт. (італ.)