Нарэла
| Нарэла лац. Nareła | |
| Narelo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Nero + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Нарэль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нарэла» | |
Нарэла (Нарэль) — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Нарэла (Narelo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарвід, Нарымунт, Ашнар; германскія імёны Norvid, Normund, Asinar) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[2], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Нареловичы (6 студзеня 1507 году)[4]; Шимко Нарелевич (верасень 1536 — жнівень 1537 году)[5]; светки… а Нареля Бутримовича (7 ліпеня 1539 году)[6]; Narel Iwasskowicz (1558 год)[7]; село Стрела… Болътрукъ Нарелевичъ… Юрукъ Нарелевичъ (24 красавіка 1580 году)[8]; Максимъ Нареля (1649 год)[9]; Narele (1744 год)[10].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Шымка Нарэлевіч — баярын Гарадзенскага павету, які ўпамінаецца ў 1536 / 1537 годзе
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 294.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 75.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 12.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 405.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 215.
- ^ Реєстр Війська Запорозького 1649 року. — К., 1995. С. 446.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.