Ангот
| Ангот лац. Angot / Anhot | |
| Angod | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Ano + Godo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Анкуд, Янкот, Янгут |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ангот» | |
Ангот (Анкуд, Янкот, Янгут) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Ангод або Ангот (Angodus, Angod[1], Angot[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова ан- (эн-) (імёны ліцьвінаў Энель, Янвін, Улеб; германскія імёны Enilo, Anoin, Uleifr) паходзіць ад гоцкага *ana[4], стараверхненямецкага ano 'дзед, продак'[5], а аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gutmann, Savegodo) — ад гоцкага guþs 'Бог'[6], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: mit Angot von Nerwekiten (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[8]; Роман Енкотович… Анкудъ Куприянович (1 ліпеня 1542 году)[9]; Panas, Jurko Ankudowiczy (1561 год)[10]; Ankudowicz (1669 год)[11]; Jp. Paweł Ankudowicz. Jp. Ludwik Ankudowicz (24 кастрычніка 1765 году)[12].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Ангот — водца крыжакоў у Літву з ваколіцаў Інстэрбургу[a]
У канцы XVIII ст. на гістарычнай Полаччыне адзначаўся шляхецкі род Анкудовічаў[14].
Яхімецкія-Янгуты (Jachimecki-Jangut) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[15].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Нямецкі энцыкляпэдыст XVII ст. Марцін Цайлер(ru), які карыстаўся шматлікімі гістарычнымі працамі і геаграфічнымі апісаньнямі, у сваім дапоўненым і перапрацаваным «Іншым апісаньні Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага»[13] зазначаў, што ў Інтэрбургу (стаіць на паўднёвым беразе ракі Прэголы) «у часы Генэнбэргера(en), жылі амаль толькі літоўцы, і звыш 15 тысячаў былі шаўцамі»
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Ray O. Vore navne: en etymologisk navnebok med fyldige utredninger. — Chicago, 1944. S. 27.
- ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 38.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ A // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 35.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 682.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 15, 26.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 160.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 139.
- ^ Рыбчонак С. Попіс шляхты Аршанскага павета 30 верасня 1765 г. // Герольд Litherland. № 20, 2014. С. 121.
- ^ Іншае апісаньне Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага… у перакладзе Алега (Давіда) Лісоўскага, Беларуская Палічка
- ^ Анішчанка Я. Шляхецкія ваколіцы ўсходнебеларускіх губерняў 1783—1785 і 1798—1799 // Годнасьць. № 1 (3), 1997. С. 30.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 137.