Дабрынь (Гомельская вобласьць)
| Дабрынь | |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Ельскі |
| Сельсавет: | Дабрынскі |
| Насельніцтва: | 688 (2004) |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°46′5″ пн. ш. 29°11′50″ у. д. / 51.76806° пн. ш. 29.19722° у. д.Каардынаты: 51°46′5″ пн. ш. 29°11′50″ у. д. / 51.76806° пн. ш. 29.19722° у. д. |
Дабрынь на мапе Беларусі   Дабрынь | |
Дабры́нь[1] — вёска ў Ельскім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі, на мэліярацыйным канале, злучаным з вадасховішчам. Цэнтар сельсавету. Насельніцтва 688 чал. (2004). Знаходзіцца за 5 км на паўднёвы захад ад места і чыгуначнай станцыі Ельск (лінія Каленкавічы — Оўруч), за 182 км ад Гомелю; на аўтамабільнай дарозе Нароўля — Ельск.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Упершыню Дабрынь (Дабрыня) згадваецца ў XVIII ст. як сяло Мазырскага павету Менскага ваяводзтва.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Дабрынь апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Мазырскім павеце Менскай губэрні. Паводле вынікаў перапісу (1897) тут працавалі школа граматы і крама. У 1910 у вёсцы адкрылася школа.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XVIII стагодзьдзе: 1795 — 11 двароў
- XIX стагодзьдзе: 1816 — 128 жыхароў; 1897 — 78 двароў, 402 жыхары (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1917 — 613 жыхароў у вёсцы, 121 жыхар у фальварку; 1924 — 156 двароў, 647 жыхароў; 1959 — 869 жыхароў (паводле перапісу)
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 273 гаспадаркі, 688 жыхароў[2]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.