Скірэлішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Скірэлішкі
лац. Skireliški
лет. Skireliškė
Краіна: Летува
Павет: Віленскі
Раён: Сьвянцянскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°12′50″ пн. ш. 26°27′25″ у. д. / 55.21389° пн. ш. 26.45694° у. д. / 55.21389; 26.45694Каардынаты: 55°12′50″ пн. ш. 26°27′25″ у. д. / 55.21389° пн. ш. 26.45694° у. д. / 55.21389; 26.45694
Скірэлішкі на мапе Летувы
Скірэлішкі
Скірэлішкі
Скірэлішкі

Скірэлішкі (лет. Skireliškė) — вёска ў Летуве, каля возера Мілашаў. Уваходзяць у склад Сьвірцкага староства Сьвянцянскага раёну Віленскага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Скерэль

Скірыла або Скерыла (Scirilo, Skerilo) — імя германскага паходжаньня[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1863 год — 13 рэвіскіх душаў[5]
  • 1905 год — 62 чалавекі[6]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 990, 1305, 1308.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Słownik geograficzny... T. X. — Warszawa, 1889. S. 677.
  6. ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 267.