Гаўдык

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Gaudeck
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Gaudo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Галдык, Гальдык, Калдык, Гаўдзейка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Гаўдык»

Гаўдык (Галдык, Гальдык, Калдык), Гаўдзейка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гаўдэк, Гаўдыг або Гаўдых (Gaudeck[1], Gaudig, Gaudich[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гаўд- (-гаўт-, -каўд-) (імёны ліцьвінаў Гаўтоўт, Гаўдземунда, Саргоўд; германскія імёны Gautald, Gaudemund, Saregaud) паходзіць ад германскага *gautaz 'гот'[4] або гоцкага goþs 'добры, годны', godei 'дабро, годнасьць, цнота'[5].

У Прусіі бытавала імя Гаўдык (Гаўдэк): Gaudike (1335[6], 1345 і 1400 гады[7]); Gaudeke (1363 год)[7]; Gaudiko (1394 год)[7]; Gawdeke (1406 год)[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Gawdikke czu Kalthyneiten (9 лютага 1419 году)[8]; просилъ у насъ Кгивино земли пустое Кговдиковое (21 сьнежня 1445 году)[9]; Моствил Кговдиковичъ (1528 год)[10]; Andrzej Gawdyk, na którego miejscu został spisany Kazimierz Jurewicz Juszkiewicz z Gawdyków (1667 год)[11]; na miejscu Andrzeja Audyka z Gałdyków (1690 год)[12]; miasto Szwekzny… Mathyasz Galdyk… Jerzy Galdyk… Adam Galdyk… słuzba Styrpeykow… Michał Galdyk (24 чэрвеня 1695 году)[13]; Georgio Galdik de Telsensi (1800—1812 гады)[14].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гаўдыкі — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці.

У XVI ст. існаваў маёнтак Гаўдзейкішкі (Гавдейкишки) у Жамойцкім старостве[18].

Гаўдыкен (Gaudiken у 1429 годзе) — вёска каля Каранова ў Прусіі[19].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 31.
  2. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 201.
  3. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 141.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 123, 126.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 503.
  7. ^ а б в г Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 29.
  8. ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 441.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 225 (6) (1528—1547). — Vilnius, 1995. P. 276.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 523 (1528). — Vilnius, 2006. P. 166.
  11. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 2. — Warszawa, 2015. S. 23.
  12. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 159.
  13. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. S. 397—399.
  14. ^ Mickienė I., Černiauskaitė A. Įvardijimai XIX amžiaus pradžioje: Telšių bažnyčios gimimo metrikų studija // Lituanistica. Nr. 3, 2014. P. 172.
  15. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 101, 400.
  16. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 45.
  17. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 46.
  18. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 64.
  19. ^ Палмайтис Л. Предложение по научной русификации исконных наименований перешедшей в состав России северной части бывшей Восточной Пруссии. — Европейский институт рассеянных этнических меньшинств, 2003. С. 42.