Велямічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Велямічы
трансьліт. Vieliamičy
Першыя згадкі: 1392
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Столінскі
Сельсавет: Веляміцкі
Вышыня: 128 м н. у. м.
Насельніцтва: 1636 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1655
Паштовы індэкс: 225550
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°1′5.988″ пн. ш. 27°13′55.992″ у. д. / 52.01833° пн. ш. 27.23222° у. д. / 52.01833; 27.23222Каардынаты: 52°1′5.988″ пн. ш. 27°13′55.992″ у. д. / 52.01833° пн. ш. 27.23222° у. д. / 52.01833; 27.23222
Велямічы на мапе Беларусі ±
Велямічы
Велямічы
Велямічы
Велямічы
Велямічы
Велямічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Велямі́чы[1]вёска ў Столінскім раёне Берасьцейскай вобласьці, за 5 км на поўнач ад Давыд-Гарадку, за 4 км на захад ад Турскога, за 2 на ўсход ад Альпеню. Велямічы ўваходзяць у склад і зьяўляецца цэнтрам Веляміцкага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У архіўных крыніцах упершыню ўзгадваюцца ў 1392 годзе разам зь вёскай Альшаны. У XVI—XVIII стагодзьдзях вёска ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 году — у складзе Расейскай імпэрыі. Землямі ў вёсцы валодалі Ранцэвічы, Ляшкевічы-Зяновічы-Альпенскія і іншыя шляхецкія роды.

З 1921 году ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі. З 1939 году ў складзе Беларускай ССР. У 1943 годзе нямецка-фашысцкія захопнікі спрабавалі спаліць вёску, забілі 16 мясцовых жыхароў.

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • XIX стагодзьдзе: 1886 год — 95 двароў, 530 жыхароў; 1897 год — 161 двор, 1234 жыхары (перапіс)
  • XX стагодзьдзе: 1921 год — 240 двароў, 1557 жыхароў; 1939 год — 288 двароў, 2504 жыхароў; 1941 год — 419 двароў, 1676 жыхароў; 1970 год — 556 двароў, 2037 жыхароў; 1980 год — 2015 жыхароў; 1996 год — 685 двароў, 2004 жыхары; 1999 год — 1875 жыхароў
  • XXI стагодзьдзе: 2002 год — 689 двароў, 1825 жыхароў; 2010 год — 1636 жыхароў

Мікравёскі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Традыцыйная вёска дзеліцца на 3 мікравёскі:

  • Рагі — усходняя частка вёскі;
  • Баранья — цэнтральная частка вёскі;
  • Шляхта — заходняя частка вёскі.

Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аддзяленьне сувязі, сярэдняя школа і бібліятэка пры ёй, два ясьлі-садкі, дзяцяча-юнацкая спарныўная школа, дом культуры, бібліятэка, пяць магазінаў, кавярня «Журавінка», комплекс бытавога абслугоўваньня, аддзяленьне «Беларусбанку», праўленьне КСУП «Веляміцкі» (былы калгас «За Радзіму»).

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вёска месьціцца на паўночным беразе возера Сіяцы, за 5 км на поўдзень ад Давыд-Гарадку і за 30 км на паўночны ўсход ад Століна.

Інфармацыя для турыстаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У кірунку Давыд-Гарадку нападалёк ад вёскі знаходзіцца група археалягічных помнікаў «Велямічы». Падчас археалягічных раскопак там былі знойдзеныя сотні пахаваньняў. Самыя раньнія зь іх адносяцца да пачатку хрысьціянскай эры. Былі знойдзеныя прадметы побыту таго часу: гліняны посуд, жалезныя нажы, а таксама бронзавыя ўпрыгожаньні і іншыя прадметы. Рэшткі сьлядоў пасяленьняў плямёнаў зарубінецкай культуры таксама былі знойдзеныя недалёка ад могільнікаў.

Помнікі архітэктуры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царква Сьвятога Ільлі Прарока

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 263

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Велямічысховішча мультымэдыйных матэрыялаў