Вольберавічы
| Вольберавічы лац. Volbieravičy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Докшыцкі |
| Сельсавет: | Бярэзінскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2157 |
| СААТА: | 2221804031 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°52′30″ пн. ш. 27°55′1″ у. д. / 54.875° пн. ш. 27.91694° у. д.Каардынаты: 54°52′30″ пн. ш. 27°55′1″ у. д. / 54.875° пн. ш. 27.91694° у. д. |
Вольберавічы на мапе Беларусі ±   Вольберавічы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Вольберавічы[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Поні. Уваходзяць у склад Бярэзінскага сельсавету Докшыцкага раёну Віцебскай вобласьці.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вольбэр або Вольбэра (Wolber, Wolbero) і Альбэр (Alber) — імёны германскага паходжаньня[2][3].
Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Hniezdziłów Olborowicze (1690 год)[4]; Olborowicze dwór, wieś, karczma (1784 год)[5].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
.jpg)
Узьніклі не пазьней за XVI ст. на тэрыторыі ўладаньняў Манівідаў. У XVII—XVIII ст. упамінаюцца як уласнасьць кармэлітаў, уваходзілі ў Ашмянскі павет Віленскага ваяводзтва.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Докшыцкім, з 1797 году Барысаўскім павеце.
У XIX — пачатку XX ст. існавалі вёскі Ольберавічы (Альберавічы), Старыя і Новыя Вольбаравічы, а таксама фальварак Вольбаравічы ў Барысаўскім павеце Менскай губэрні[6][7].
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
З 1924 году вёска ў Бярэзінскім сельсавеце Бягомельскага, у 1962—1965 гадох Глыбоцкага, у 1960—1962 гадох і з 1965 году Докшыцкага раёну.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1909 год — 203 чалавекі у вёсцы Новых Вольберавічах і 466 чалавек у сяле Вольберавічах[8]
- 2009 год — 17 чалавек
Страчаная спадчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Царква Ўзьвіжаньня Сьвятога Крыжа
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 162.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 514, 535.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 112.
- ^ Gawrylczyk B. Dekanat połocki w świetle opisów parafii z 1784 r. — Białystok, 2005. S. 25, 30.
- ^ Słownik geograficzny... T. XIII. — Warszawa, 1893. S. 821.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 404.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 31.