Кольцы Юпітэра

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Галоўнае кальцо Юпітэра. Здымак апарата «Галілео»
Фота калец Юпітэра, зробленае «Галілео» ў проста расьсеяным сьвятле

Кольцы Юпітэра — сукупнасць параўнальна дробных каменных часьціц, якія ўтвараюць кольцы, якія апаясваюць плянэту Юпітэр.

Агульныя зьвесткі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Галоўная частка кольцаў мае радыус 123—129 тысячаў кілямэтраў. Таўшчыня кольцаў — каля 30 кілямэтраў. Да зямнога назіральніка кольцы амаль заўсёды зьвёрнутыя рабром, з-за чаго яны доўгі час заставаліся незаўважанымі.

Гісторыя адкрыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Упершыню выказаў здагадку пра існаваньне кольцаў вакол Юпітэра савецкі астраном С. К. Усіхсьвяцкі ў 1960 годзе. Гіпотэза аб існаваньні кольцаў Юпітэра, якая абапіраецца на зьвесткі апарата «Піянэр-11», зьявілася ў 1974 годзе. Канчаткова кольцы Юпітэра былі адкрыты «Вояджэрам-1» у сакавіку 1979 году.