Ліба

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Libo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Лібэка, Лібель, Лібэр, Лібельт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ліба»

Ліба — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Ліба (Libo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ліб- паходзіць ад гоцкага liban 'жыць'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Лібэка, Лібель, Лібэр, Лібельт. Адзначаліся германскія імёны Libicho, Libila, Liberi, Libolt.

У 1650 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Liebeck[a], Regiomontanus Prussus, у 1655 годзе — Casparus Liben[b], Fridlandensis Borussus[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Iwan Libicz… Fiedor Libicz… Jacuk Libicz… Nikipor Libicz… Jasko Libicz… Hryszko Libicz (30 чэрвеня 1652 году)[6]; Liba (1744 год)[7][c].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XVI ст. існавалі сяло Лібы і маёнтак Лібішкі ў Жамойцкім старостве[15].

На 1906 год існавала вёска Лібіны ў Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні[16] (адзначалася старажытнае германскае імя Libini[17]).

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Libicho[3]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Libin[4]
  3. ^ Таксама:
    • Лібат (адзначалася старажытнае германскае імя Liphad[8]): cum terris… Libatowczyna (9 жніўня 1511 году)[9];
    • Лібнар: Libnar (1500 год)[10], городъничая Троцкая Каспаровая Либънаровая Оршуля (кастрычнік 1555 году)[11], панеи Беникгне Либнэровне Волф Немчовои (17 чэрвеня 1582 году)[12]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1053.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 162.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1054.
  4. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1055.
  5. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 520, 547.
  6. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 371—372, 374, 377.
  7. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  8. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1055.
  9. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 60.
  10. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 7. — Warszawa, 1937. S. 327.
  11. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 43 (1523—1560 гг.). — Менск, 2003. С. 62.
  12. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 231.
  13. ^ Яўген Анішчанка, Горки инвентарь в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 19 красавіка 2017 г.
  14. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
  15. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 167.
  16. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 329.
  17. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1055.