Санда

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Sando
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Санта, Занта, Шанда
Зьвязаныя імёны Жандзель, Сантаўт, Зантэр, Шандрык
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Санда»

Санда (Шанда), Санта (Занта) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Санда або Занда (Sando) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова санд- (сант-, зант-) паходзіць ад гоцкага *sanþs 'сапраўдны'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Сантаўт, Зантэр (Жантар, Сантыр, Шантэр, Шандар), Шандрык.

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Olsand[3].

У Прусіі бытавалі імёны Sande (1360 год)[4], Santke[a] (1361 год)[6], Santil[b] (1347 і 1367 гады)[6], Sandar / Sander / Santar[c] (1301, 1347 і 1360 гады)[9][10]. У 1627 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Sandt, Creutzburgensis Borussus, у 1632 годзе — Martinus Sandt, Brandenburgensis Borussus, у 1633 годзе — Johannes Sandt, Creutzburgensis Borussus, у 1638 годзе — Abrahamus Sandt, Codrina Borussus[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Creslaus filius Sandonis (1222 год)[12]; Sando palatinus de Zarnow… Sando palatinus Sandomiriensis (4 жніўня 1243 году і 16 траўня 1245 году)[13]; къ Шандыну стоку… Шандынымъ… Шандына (1516 год)[14]; Санда самъ (1528 год)[15]; assessors nobilium Jacobus Szandzicz (1529 год)[16]; Wojciech Sąda (1621 год)[17]; Gabriel Sąda (1667 год)[18]; Andrzej Sąda (1690 год)[19][d].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Санды-Санцэвічы і Сантовічы — літоўскія шляхецкія роды[24].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Адзначалася германскае імя Sandke[5]
  2. ^ Адзначалася германскае імя Santel[7]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Sandheri (Santer)[8]
  4. ^ Таксама:
    • Сандзейка: чоловека… з братаничомъ Сондеиком (15 сьнежня 1514 году)[20];
    • Сандон: Jan Sondonowicz… Simon Derbut Sondonowicz… Władysław Sondonowicz… Józef Sondonowicz (1690 год)[21]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 5, 1297.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 198.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 217.
  4. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 708.
  5. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 53.
  6. ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 89.
  7. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 421.
  8. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1297.
  9. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 708.
  10. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 86, 89.
  11. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 301, 333, 341, 391.
  12. ^ Codex diplomaticus Poloniae. T. 1. — Varsaviae, 1847. P. 27—28.
  13. ^ Codex diplomaticus Poloniae. T. 3. — Varsaviae, 1858. P. 45, 50.
  14. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 5.
  15. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 157.
  16. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 292.
  17. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 68.
  18. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 296.
  19. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 50.
  20. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 317.
  21. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 61.
  22. ^ Testamenty w księgach miejskich wileńskich z XVI i XVII wieku. Katalog. — Warszawa, 2017. S. 70.
  23. ^ Яўген Анішчанка, Дуброва инвентарь 1789 г. в Минском воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 6 верасьня 2018 г.
  24. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на С, Згуртаваньне беларускай шляхты