Царква Покрыва Багародзіцы (Беніца)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Помнік гісторыі
Царква Покрыва Багародзіцы
Царква Покрыва Багародзіцы
Царква Покрыва Багародзіцы
Краіна Беларусь
Вёска Беніца
Каардынаты 54°20′50″ пн. ш. 26°33′17″ у. д. / 54.34722° пн. ш. 26.55472° у. д. / 54.34722; 26.55472Каардынаты: 54°20′50″ пн. ш. 26°33′17″ у. д. / 54.34722° пн. ш. 26.55472° у. д. / 54.34722; 26.55472
Канфэсія Беларускі экзахат
Эпархія Маладэчанская япархія[d] 
Архітэктурны стыль эклектыка
Царква Покрыва Багародзіцы на мапе Беларусі
Царква Покрыва Багародзіцы
Царква Покрыва Багародзіцы
Царква Покрыва Багародзіцы
Царква Покрыва Багародзіцы на Вікісховішчы

Царква Покрыва Багародзіцы — помнік гісторыі другой паловы XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Беніцы. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка, на гістарычным Рынку[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Царква ў панараме мястэчка з боку Бенічанкі. Б. Тамашэвіч, 1896 г.
Царква, каля 1900 г.

Мураваную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Беніцы збудавалі ў 1886 годзе.

У 1948 годзе савецкія ўлады зачынілі царкву. У 1990-я гады будынак перадалі Беларускаму экзархату Маскоўскага патрыярхату і адрамантавалі.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прыклад эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Гэта кампактавы прастакутны ў пляне аб’ём пад 2-схільным дахам з купалам-цыбулінай на 8-гранным барабане. Вось сымэтрыі галоўнага фасада вылучаецца прастакутным уваходным праёмам, паўкруглай і круглай люкарнамі над ім. Роўнічныя бакавыя фасады рытмічна падзяляюцца высокімі аркавымі праёмамі. Бутавая муроўка стварае маляўнічы фон сьценаў, на якім вылучаюцца атынкаваныя і пабеленыя элемэнты архітэктурнага дэкору (ліштвы праёмаў, кутнія лапаткі, карнізы).

Ва ўнутранай прасторы тонкімі перагародкамі вылучаюцца прытвор і апсыда з бакавымі рызьніцамі. На 2-прыступкавую салею уздымаецца 3-гранны іканастас[1].

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Зялёная, 1А

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]