Астравы Піткейрна

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Астравы Піткейрна
Pitkern Ailan
Pitcairn Islands
Сьцяг Астравоў Піткейрна Герб Астравоў Піткейрна
Сьцяг Герб
Дзяржаўны гімн: «Come ye Blessed»
Месцазнаходжаньне Астравоў Піткейрна
Афіцыйная мова ангельская, піткейрнская
Сталіца Адамзтаўн
Найбуйнейшы горад Адамзтаўн
Форма кіраваньня залежная тэрыторыя
Элізабэта ІІ
Jonathan Sinclair
Плошча
 • агульная

47 км²
Насельніцтва
 • агульнае (2008)
 • шчыльнасьць
223-е месца ў сьвеце
50
1/км²
СУП
 • агульны
Сьпіс краінаў паводле СУП
$ 217 000
Валюта Новазэляндзкі даляр (NZD)
Часавы пас UTC-8 (UTC-8)
Дамэн верхняга ўзроўню .pn
Тэлефонны код +64
Мапа астравоў Піткейрна
Мапа астравоў Піткейрна

Астравы Піткейрн (па-ангельску: Pitcairn Islands) — група зь пяці астравоў, якія знаходзяцца ў паўднёвай частцы Ціхага акіяна ў Палінэзіі, паміж Аўстраліяй і Паўднёвай Амэрыкай. Да астравоў адносяцца: Піткейрн (4,53 км²), Хендэрсан, Дзьюсі, Аэна, Сэндзі (апошнія чатыры незаселеныя), агульнай плошчай каля 47 км². Гэта адзіная калёнія Вялікабрытаніі ў Ціхім акіяне.

Колькасьць насельніцтва астравоў падае, ў 1994 годзе тут жыло 70 чалавек, а ў 2007 толькі 48. Адзіным паселішчам на астравох зьяўляецца Адамзтаўн.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Востраў Піткейрна быў адкрыты ў 1767 годзе ангельскім мараком Філіпам Картэрэтам. У 1790 годзе на востраў высадзілася паўстаўшая каманда ангельскага карабля «Баўнці» разам з прывезенымі з Таіці жанчынамі. Пасьля высадкі карабель быў спалены. Яго рэшткі былі знойдзеныя ў 1957 годзе ў затоцы Баўнці Бэй. У 1793 годзе адбылося сутыкненьне паміж маракамі, у выніку якога большасьць мужчынаў загінула. У 1808 годзе, калі выжылі толькі адзін мужчына і 9 жанчынаў (разам зь дзецьмі), на востраў прыбыў амэрыканскі кітабойны карабель «Тапаз».

З 1838 году востраў Піткейрн трапіў пад брытанскую ўладу. У 1856 годзе жыхары былі пераселеныя на востраў Норфалк, аднак большасьць зь іх хутка вярнуліся. У 1937 годзе насельніцтва вострава дасягнула вышэйшай адзнакі, тут жыло 235 чалавек. З гэтага моманту колькасьць насельніцтва зьніжалася, у асноўным з-за міграцыі ў Новую Зэляндыю.

Палітыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кіраўніком тэрыторыі зьяўляецца каралева Элізабэта ІІ, якая кіруе праз губэрнатара. Губэрнатарам астравоў Піткейрн зьяўляецца пасол Вялікабрытаніі ў Новай Зэляндыі. Пасол ня мае магчымасьці кіраваць усімі бягучымі справамі астравоў, таму традыцыйна непасрэдным кіраўніцтвам займаецца магістрат, які ўзначальвае Раду Астравоў, якая складаецца з 10 дэпутатаў. Згодна з канстытуцыяй гэтыя абавязкі ў 1999 годзе былі перанесеныя на бурмістра Піткейрна. Выбары на гэтую пасаду адбываюцца кожныя тры гады.

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Самая высокая кропка на астравах уздымаецца на 347 мэраў над узроўнем мора. На астравах пануе субэкватарыяльны вільготны клімат, які фарміруецца пад узьдзеяньнем паўднёва-ўсходніх пасатаў. Гадавая тэмпэратура вагаецца ад 18 °C у жніўні да 24 °C у лютым, гадавая колькасьць ападкаў складае 2000 мм.

Востраў Піткейрн мае вульканічнае паходжаньне, Хендэрсан — каралавы востраў, Дзьюсі, Сэндзі і Аэна зьяўляюцца атоламі.

Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Насельніцтва астравоў займаецца вырошчваньнем бульбы, апэльсінаў, ананасаў, бананаў, какосаў і рыбнай лоўляй. Вядомасьць атрымаў піткейрнскі мёд. Значнай крыніцай прыбытку зьяўляецца экспарт паштовак вострава. Адзіным зьнешнегандлёвым партнэрам астравоў зьяўляецца Новая Зэляндыя. У нашы дні на астравах вядзецца будова невялікага гатэля і аэрадрома каб абудзіць турызм. Гэтыя дзеяньні павінны павялічыць насельніцтва вострава.

Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Культура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Астравы Піткейрнасховішча мультымэдыйных матэрыялаў